Relationship:15 ways for…

One day,while I was reading the tweets of Wilma Flintstone, one of them seemed interesting to me. She highlighted 15 important points which were-of course-written for Fred and their long lasting relationship.

We all probably know those hints,but I really enjoyed observing the couples around me for understanding their level of awareness. I met with “The blond couple” at this period.I liked them a lot.

Actually, I had lost many points on the scoreboard of love. So, let’s look at the guideline to keep a relationship working:
1)Love each other
2)Don’t lie
3)Keep communication open
4)Stay sweet
5)When you get hurt just forgive and forget
6)Never talk about break-ups
7)Never say it’s okay even when it’s not
8)Forget about pride
9)If you say sorry mean it
10)Don’t compare your past with your present
11)Don’t talk about your stupid ex’s
12)Give and take process
13)Beware of his?her feelings
14)When you had a fight,don’t let the day pass
15)Don’t be the perfect one.Be the right one

It is a difficult task to complete and time is needed. Sometimes,I believe that it worths trying. Good luck!:)

Cilekli Pasta

Kirinti,en favori restoranlarimdan biridir. En sevdigim yani; ortami,servisi ve temizliginden ote, yiyeceklerinin lezzetidir.

Mozzarella Sticks

Quesadillas
Lise donemimde Bagdat Caddesi’ndeki Kirinti’ya sikca giderdim. Yillar icinde, Bebek Kirinti’ya transfer oldum. Nisantasi’ndakini de unutmamak lazim.Arkadaslarimla oturup yemek yemesi cok keyifli oluyor. ((:
Bebek’e her geldigimde beni buraya ceken en kilit unsursa, o devasa cilekli pasta!

Ev kremasiyla yapilmis kocaman bir pasta dusunun. Her dilimin ustune denk gelecek sekilde cilekler ve yanlarina beyaz cikolatayi da ekleyin. Tek kelimeyle muhtesem! Haliyle,eser kalmiyor pastadan. ((;
Menude “American Style Pasta” olarak bulabileceginiz tatlinin balkabakli ve kestaneli cesitlerini de bulmaniz mumkun. Size onerim,alerjiniz yoksa cilekten sasmamaniz. Afiyet olsun!

RESiM:SADECE BAK,ANLAYAMADIM!

Sehit haberlerini okurken ya da televizyonda sehit cenazelerini izlerken cok duygulanirim. Icim burkulur her seferinde.Geride kalmanin nasil birsey oldugunu canlandirmaya calisirim gozumde. “Simdi hayat nasil olacak?” sorusu en cok aklima takilandir. Bir yandan bostur,anlamsizdir;bir yandansa ayakta durmaya,savasmaya degerdir belki. Bilirim,anlayamam…Gunluk rutinime donmeden anlamayi denerim bir sure.Sonrasi mi?Hayat kendi akisinda hiz kesmeden devam eder.
“Sevilen ve kanbagi olan/olmayan kisiyi kaybetme” durumunda, “Acini anliyorum.” diyeni hic samimi bulmam. Cunku samimiyetin gostergesi olabilecek tek cumle, “Acini tam olarak algilayamasam da,uzuntunu paylasiyorum.”dur. Ayni aciyi,ayni kaybi yasamamis insan o gune degin hissettiklerinden otesini anlayamaz cunku. Yapabilecegi yorum da aciyi idrak edebilme yetisi gibi sinirlidir. Tatmamistir ki daha once oylesini,akli havsalasi almaz.
Gectigimiz carsamba gazetede yayinlanan bu resim beni cok etkiledi. Babalarinin tabutlarini bulmak icin kosan o cocuklarin duygusal yogunluklarini tam anlamiyla kavrayamadim. Ama,gordugumu de unutamadim. O resim,persembe aksamindan beri zihnimin en aydinlik kosesinde kosesinde,kendini hep hatirlatmak istercesine,duruyor. Resmi sizlerle de paylasiyorum. Bazilariniz hayatin tum karmasasini bir yana birakip sakinlesip dusunsun diye,bazilariniz ayakta kalip savasmasi gerektigini hatirlasin diye.Daha da onemlisi,herkes elinde olan veya kalan ne varsa,onun icin sukretsin diye…